همزمان با حضور نمایندۀ خاص امریکا در افغانستان و دادن امتیازات مختلف برای گروه تروریستی طالبان، از جمله اعطای دفتر در دوحه، صبح روز سه شنبه، حملۀ دیگری را از جانب گروهی که گویا چیزی جز جنگ را نمی شناسد، در کابل شاهد بودیم.
متأسفانه اشتباه بزرگ امریکا در اعطای دفتر و بلند کردن بیرق طالبان توسط آن گروه در دوحه تحت نام امارت اسلامی افغانستان، این ذهنیت را به طالبان داده است که آنان دست برتری در اوضاع کشور دارند. طالبان بدین باورند که موافقت امریکا با بعضی خواسته‌های آنان، به دلیل ناتوانی نیروهای ناتو در تحقق وعده‌های شان مبنی بر شکست دادن گروههای تروریستی در افغانستان بوده است.
این در حالی است که امریکا و متحدانش با دستاویز قرار دادن مبارزه با القاعده و طالبان و با وعده استقرار دموکراسی و تأمین امنیت و رفاه به افغانستان آمدند، اما اکنون با گذشت 12 سال، نه تنها این وعده‌ها محقق نشده بلکه پس از کشته شدن هزاران افغان بیگناه، با همان تروریستان به پای میز معامله مینشینند!
امریکایی‌ها در ابتدای حمله به افغانستان، وعده می‌دادند که این کشور را به آن درجه از پیشرفت و رفاه خواهند رسانید که مورد حسرت دیگر کشورهای منطقه خواهد بود، ولی آنچه درحال حاضر در کشور گسترش یافته تروریزم و ناامنی و همچنین تولید مواد مخدر است که در مورد اخیر افغانستان رتبه اول جهان را به خود اختصاص داده است.
مستأصل ماندن امریکا و متحدانش در افغانستان موجب شد آنها به گونۀ عاجزانه گروه شورشی و افراطی طالبان را به مذاکره و مصالحه فرا بخوانند ولی این تدبیر نیز بدون هماهنگی با مقامات دولتی کابل و مجاهدین هیچ دستاوردی نخواهد داشت. همانگونه که شاهد بودیم و در حالی که نمایندۀ امریکا برای راضی ساختن دولت افغانستان برای مذاکره و توجیه اعطای دفتر برای طالبان به کابل آمده بود، همان طالبانی که با حمایت امریکا در دوحۀ قطر دفتر باز نموده اند، حملۀ دیگری را در کابل اجرا نمودند.
واقعیت این است که گروه طالبان با آگاهی از ضعف نیروهای غربی درصدد سیطره دوباره بر افغانستان است و بدیهی است که به امتیازات کم و محدود مشارکت در دولت فعلی افغانستان راضی نخواهد بود. به عبارت ساده تر، اکنون پس از گذشت 12 سال، افغانستان به سرعت به نقطه صفر نزدیک میشود و علیرغم مرگ هزاران افغان و صرف بودجه‌های سنگین مالی، اوضاع کشور در حال بازگشت به گذشته، یعنی قبل از خزان 1380 است البته با این تفاوت که اگر این بار افراطیون طالبان بر این کشور مسلط شوند هم برای افغانستان و هم برای منطقه بسیار خطرناک‌تر از قبل خواهند بود.
واقعیت این است که دولت‌های غربی به سرکردگی امریکا باید حضور خود را در افغانستان خاتمه دهند و از کشور خارج شوند و اگر کمی به فکر امنیت افغانستان میباشند، با ارائۀ تجهیزات نظامی خود به نیروهای مسلح افغانستان، امور را به نیروهای داخلی بسپارند. تردیدی نیست که جوانان دلاور ما قادر به مقابله با تروریستان و خائنانی به ملت میباشند. و بر علاوۀ امور نظامی بخش‌های دیپلوماتیک و سیاسی مرتبط با افغانستان را نیز به مسؤولان داخلی سپرده و نیروهای خارجی از هر نوع دخالت که باعث جنجال‌های بیشتر اجتماعی میشود، در افغانستان خودداری نمایند. که اگر چنین شود دیگر بهانه‌های گروه جنگ طلب طالبان نیز از بین خواهد رفت و چنانچه اگر با خروج نیروهای امریکائی در سال 2014 طبق موفقت‌ها، حملات گروه طالبان ادامه یافت، آنگاه ملت مجاهد افغانستان دست به کار شده و چنان درسی به طالب نماها خواهند داد که به مثابه شکست قشون سرخ، در تاریخ کشور ثبت تاریخ گردد.
سرمقالۀ شمارۀ 81 روزنامۀ انصار
تاریخ: 1392/4/5
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/230
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
